هنوزم دستش دارم

روزا مثلِ برق و باد میگذشت . اونقدری سریع که نفهمیدم کِی سال نو شد و کِی  قرارِ خواستگاریِ رسمی گذاشته شد ! احساس میکردم این وقفه ی دو ماهه برای  خواستگاریِ اصلی حسابی به دردم خورد سعی کرده بودم با افکارم کنار بیام و  به این خواستگاری با دیدِ منطقی نگاه کنم . اون از هر نظر ایده آل بود  مطمئنا آرزوی هر دختری میتونست باشه اما نگاهِ من به این ازدواج بیشتر  منطقی بود تا احساسی .