سناتور

حرف‌های زن را می‌شنید و نمی‌شنید. صدایش نرم و آرام بود. مثل صدای یک  پرنده‌ی آزاد در باد. در صدای نم نم باران می‌پیچید و او به این فکر می‌کرد  که اگر یکبار دیگر بیفتد، حتما میمیرد. نباید میمرد. هنوز خیلی کار داشت.  هنوز کارش تمام نشده بود. بخش‌های مهمی باقی مانده بود. هنوز وقت مردن  نبود. الان نباید ستاره می‌شد!